(NCT) Memory ความทรงจำ - นิยาย (NCT) Memory ความทรงจำ : Dek-D.com - Writer
×

    (NCT) Memory ความทรงจำ

    เป็นเพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น ทำให้ 'เขา' สูญเสียความทรงจำในช่วงมัธยมต้นไปทั้งหมด ไหนจะ 'วิญญาณ' ดวงนั้นที่คอยมาขอให้เขาช่วยตามหาฆาตกรในโรงเรียนอีก แต่เหมือนยิ่งช่วย ความทรงจำของผมก็ค่อยๆกลับมาทีละนิด.

    ผู้เข้าชมรวม

    175

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    175

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.ค. 63 / 04:44 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "ถ้าอย่างนั้น ที่ไหนมีกูที่นั่นต้องมีมึง ตกลงไหม"

    "เออ กูตกลง"

    "สัญญาดิ" 

    "สัญญา"



















    "อย่าพยายามอยากรู้ในเรื่องที่ไม่ควรรู้เลยเตนล์"


    "มึงห้ามกูไม่ได้หรอกแทยง อย่าพยายามเลย"


    "ถือว่ากูเตือนมึงแล้ว ว่าเรื่องของ 'คนๆนั้น' มีแต่จะทำให้มึงเดือดร้อน"

    "กูเต็มใจ" 











    "มึงบอกมาดีกว่า ว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่นี่"

    "กูไม่รู้ และก็ไม่อยากรู้ด้วย มึงอย่าพยายามดึงกูเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องพวกนั้นเลย"

    "กูจะทำแบบนั้นได้ยังไง ในเมื่อมึงเห็น 'คนๆนั้น' เหมือนที่กูเห็น เซียวจวิ้น"

    "กูไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ส่วนมึงก็เลิกแกว่งเท้าหาเสี้ยนสักที มันไม่มีอะไรดีหรอก"







    "มึงจำกูไม่ได้จริงๆหรอวะเตนล์"

    "มึงอย่าพยายามเลย ความทรงจำของกูตอนนี้มันหายไป และกูก็ไม่มีวันจะได้มันคืนมาอีก"

    "แต่ที่มึงกำลังทำอยู่ตอนนี้ มันเกี่ยวกับคนในความทรงจำที่หายไปของมึงนะ"

    "มึงว่ายังไงนะ?"






    "กูจะช่วยมึงเอง เรื่องของคนๆนั้นน่ะ" 

    "ขอบคุณนะ วินวิน"











    "สิ่งที่นายทำ มันมีแต่จะทำให้นายเดือดร้อน ต่อให้พยายามมากเท่าไหร่ นายก็จะรู้ว่าสุดท้ายแล้ว นายมันก็ไอขี้แพ้คนนึง"


    "เหมือนที่มึงรู้สึกน่ะเหรอ แจฮยอน กูไม่เหมือนมึงหรอกนะ แล้วจะไม่มีวันเหมือน เพราะกูจะไม่แพ้"

    "ก็แค่คำพูดจากคนที่แม้แต่อดีตของตัวเองยังจำไม่ได้ หึ น่าสมเพช"


    "มึงรอดูกูได้เลย กูกล้าทำ ในสิ่งที่มึงไม่กล้าแม้แต่จะพูดมันออกมาด้วยซ้ำ"








    "ถ้ามึงแตะเตนล์แม้แต่เส้นผม อย่าหาว่ากูไม่เตือน"

    "ถ้างั้นก็จัดมาเลยสิ มึงจะรออะไรอยู่ล่ะ " 






    "พี่ชายคนเดียวของผมหายไป พี่คิดว่าผมจะทนอยู่เฉยๆได้จริงๆหรอ พี่เตนล์"

    "ถ้าพี่นายรู้ว่านายกำลังเสี่ยง คิดว่าเขาจะสบายใจรึไง?"

    "แล้วเขาจะมารู้ได้ไง เขาหายโดยไม่บอกอะไรด้วยซ้ำ ผมคิดถึงพี่"

    "พี่ว่า พี่ของนายเขารับรู้นะ ความรู้สึกของนายน่ะ "







    "ฉันจะรอ นานแค่ไหนก็จะรอ"






    "ขอบคุณที่กลับมา"














    สวัสดีครับทุกคน ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่จินตนาการของเรานะ

    จะพยายามทำให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ 
    เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ลองเขียน ภาษาอาจจะติดๆขัดๆ ขัดใจไปบ้าง 
    ติชมได้เลยนะครับ :) 



    *ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง อาจมีเนื้อหาที่ควรได้รับคำแนะนำ 
    เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ18ปีขึ้นไป*


    ปล. เรื่องนี้ไม่ใช่ All ten นะครับ จะมีคู่ไหนบ้าง ฝากติดตามด้วยนะครับ :) 


    ปล.2 เรื่องนี้เตนล์เป็นตัวละครหลักนะครับ แต่จริงๆทุกตัวละครในเรื่องนี้สำคัญหมดเลย แต่ละคนจะมีเรื่องราวยังไง และ เกี่ยวข้องกันยังไง ฝากด้วยนะครับ





    สุดท้ายฝากติดแท็ก 

    #ความทรงจำnct    ด้วยนะครับ





    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น